संस्‍कृतशब्‍दकोशः

संस्कृत — हिन्दी

तुम्बरुः — एकः गन्धर्वः यः सड़्गीतस्य ज्ञाता आसीत्।; "तुम्बरुः नारदस्य शिष्यः आसीत्।" (noun)